Św. Wincenty i Św. Ludwika
Pieczęć Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia przedstawia płonące serce, na tle którego widnieje postać Jezusa ukrzyżowanego. Wokół napis będący hasłem Zgromadzenia:
"Miłość Jezusa ukrzyżowanego przynagla nas"
Miłość Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, która ożywia i rozpala serce Siostry Miłosierdzia, przynagla ją, by spieszyła służyć wszelkiej ludzkiej niedoli.
(1581-1660)
przez św. Wincentego a Paulo Zgromadzenie zostało założone we Francji
w XVII wieku
(1591-1660)
i św. Ludwikę de Marillac
Wezwanie, które usłyszały pierwsze Siostry, jest tym samym wezwaniem, które i dziś rozbrzmiewa w świecie, powołując i gromadząc Siostry Miłosierdzia. Usiłują one u źródła odnajdywać natchnienie i intuicję swych Założycieli, aby z ponawianą wciąż wiernością i gotowością odpowiadać na potrzeby swych czasów.
O ZGROMADZENIU
Św. Wincenty a Paulo i Św. Ludwika de Marillac - Założyciele Zgromadzenia byli głęboko przekonani, że są jedynie narzędziem w rękach Boga, który w sposób nieprzewidziany i nieoczekiwany posłużył się nimi. Było to czymś zupełnie nowym: CAŁKOWITY DAR BOGU DLA I W SŁUŻBIE UBOGIM. Do roku 1633 klauzura uniemożliwiała siostrom zakonnym służyć Ubogim poza nią. Nie mogły one wychodzić z klasztorów, aby pielęgnować chorych, rozdawać chleb, zupę, lekarstwa..., czy też wyszukiwać ludzkie biedy i nieszczęścia, by móc im zaradzić choćby najprostszymi gestami. Grupka czterech dziewcząt 29 listopada 1633 roku w Paryżu, zebrała się w domu Ludwiki de Marillac, dając początek nowej wspólnocie Sióstr, liczącej obecnie ok. 23.000 członkiń w 93 krajach, które to od swego początku pomogły wychodzić i przychodzić z klasztoru, aby im służyć. Wincenty powtarzał z uporem, że ani on, ani Ludwika, ani nikt inny, nie myśleli o założeniu nowej wspólnoty... W takim przypadku, kiedy nie można ustalić sprawcy dzieła, należy zgodnie z regułą proponowaną przez św. Augustyna przyjąć, że jest nim sam Bóg...On sam jest jego twórcą, On sam dał mu istnienie. Zapamiętajcie sobie dobrze, że Bóg dokonał tego, czego nie uczynili ludzie.
Przytaczając tak wiele razy te słowa, uświadamiamy sobie wielką odpowiedzialność spoczywającą w naszych niegodnych rękach i jeszcze większe zaufanie jakim darzy nas Bóg. Od samego początku Wincenty bardzo jasno widział cele nowej wspólnoty:
główny cel, dla którego Bóg powołał i zgromadził Siostry Miłosierdzia, to oddawanie czci i uwielbienia naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, który jest źródłem i wzorem wszelkiego miłosierdzia. Ma się to dokonywać przez służbę Ubogim, zarówno co do ciała jak i ducha, czy to będą chorzy, dzieci, więźniowie, czy ktokolwiek spośród tych, których wstyd powstrzymuje przed ujawnieniem swych cierpień, niedostatków, upokorzeń...
Z początku zakres działania Sióstr Miłosierdzia ograniczał się do Paryża, gdzie bractwa Miłosierdzia prosiły je o pomoc. Niebawem siostry pojawiły się we wszystkich parafiach, przy których istniały bractwa. Poza obręb stolicy siostry wyszły w1638 r. proszą o was ze wszystkich stron mówił ks. Wincenty przy różnych okazjach. Tak było w istocie. Prośby wychodziły przeważnie z kręgów Pań Miłosierdzia, niektóre z fundacji, które powstawały z inicjatywy króla; inne z inicjatywy biskupów bądź zarządów miejskich. W 1651 r. wyjechało do Polski kilku Kapłanów Zgromadzenia Misji duchowych synów Św. Wincentego, na czele z Ks. Lambert aux Couteaux. Następnego roku, 6 września 1652, udały się tam również Siostry francuski: Małgorzata, Magdalena i Franciszka, posłane przez naszych Założycieli na prośbę królowej Ludwiki Marii Gonzagi, żony króla Jana Kazimierza. Niewątpliwie podróż Sióstr nie należała do najłatwiejszych. Ostatecznie dotarły do Łowicza. Przebywała tam wówczas Królowa, która zatrzymała Siostry u siebie na kilka tygodni, aby poznały nieco język i zwyczaje nowego kraju. 8 grudnia1652 r. Siostry zamieszkały w Warszawie, w pobliżu kościoła Św. Krzyża, przy którym pracowali już Księża Misjonarze. Gdy wybuchła w mieście zaraza, nasze odważne Siostry dały dowód wielkiego zapomnienia o sobie i poświęcenia się bez granic. Jak tylko stało się to możliwe, otworzyły szkołę dla dziewcząt, zanosiły Ubogim jałmużnę od Królowej. W 1655 wybuchła wojna między Szwecją, a Polską, Królowa zabrała Siostry ze sobą do ówczesnej stolicy Polski, do Krakowa, gdzie zajęły się rannymi. Po powrocie do Warszawy w 1657 r . kontynuowały dzieła rozpoczęte przed wojną. Siostry założyły również sierociniec, gdzie istniejące dzieło dało początek istniejącej do dziś prowincji Warszawskiej.
Świadectwo Sióstr zaowocowało polskimi powołaniami, zasilana jeszcze raz przez kolejne siostry z Francji mała wspólnota, dała początek Zgromadzenia Szarytek w naszej ojczyźnie. Na skutek zaborów Zgromadzenie zostało podzielone na trzy Prowincje: Warszawską, Krakowską i Chełmińsko, Poznańską. Nasza Prowincja, Chełmińsko Poznańska wiąże się z datą przybycia do Poznania ośmiu Sióstr w roku 1822, które objęły posługę w szpitalu. W 1863 r postanowiono, iż dom centralny będzie znajdował się w Chełmnie nad Wisłą. Główną przyczyną takiej decyzji były dzieła, które znajdowały się tam i jakby w miniaturze obejmowały wszystkie dzieła miłosierdzia Ojca Ubogich.
Międzywojewódzki konkurs wiedzy o św. Janie Pawle II w Kcyni
Mnóstwo osób, z wielu Placówek 18 kwietnia 2024r., spotkało się w Zespole Szkół Specjalnych im. Janusza Korczaka w Kcyni na międzywojewódzkim konkursie wiedzy o św. Janie Pawle II. Do tego wydarzenia dołączyli również podopieczni – Marcin Ch., oraz Hubert K., wraz z opiekunami. Okoliczność ta rozpoczęła się Mszą Świętą, w miejscowym Sanktuarium Krzyża Świętego, której przewodniczył ks. kan. Michał Kostecki.
Przybyli uczestnicy mieli do rozwiązania test składający się z 30 pytań. Starali się wykazać nie tyko swoją wiedzą ale także zrozumieniem i głębszą refleksją na temat znaczenia dziedzictwa św. Jana Pawła II dla współczesnego świata. Wszyscy starali się dać z siebie wszystko, analizując i odpowiadając na pytania z pełnym zaangażowaniem. Choć dla Marcina i Huberta zabrakło punktów, dla uzyskania miejsc na podium, to atmosfera wspólnoty, pasja i duma z uczestnictwa w konkursie była wyrazem dumy z własnej tożsamości i wiary.
Organizatorom, p. Kamilii Marosz bardzo dziękujemy za zaproszenie😊
Przed samym wyjazdem z Kcyni czekała nas miła niespodzianka p. Emil Marosz (prywatnie syn samej Organizatorki XII Konkursu) z ogromną pasją wcielił się w przewodnika. Oprowaził nas wewnątrz Sanktuarium Krzyża Św, zapoznając z historycznymi ale i cudownymi wydarzeniami związanymi z poklasztorną świątynią. Zwrócił uwagę na piękno Golgoty, niedawno odnowionej. Dziękujemy bardz za czas nam poświęcony i niesamowitą wiedzę o swoim rodzinnym mieście.
Pożegnanie Siostry Dyrektor Urszuli Wardowskiej
4 kwietnia 2024r., odbyła się uroczysta Msza św., w intencji Siostry Urszuli Wardowskiej. Wszyscy zebrani w kaplicy naszego Domu, w ten sposób wyrazili wdzięczność Siostrze, za wspólne chwile radości i troski oraz piękną służbę Siostry Dyrektor w naszym Domu.
W Starej Kaflarni w Zdunach, na tę okoliczność odbył się spektakl teatralny, pt.: „Ścieżki wiary.” W sztuce istnieją momenty, które wykraczają poza scenę i stają się czymś więcej niż tylko spektaklem. Tak właśnie było z przedstawieniem, dedykowanym Siostrze Urszuli, oddającej się bezinteresownie służbie i miłości do tego co stworzył Bóg. Jednym z najważniejszych aspektów było uwypuklenie siły ducha i oddania, które kierowały życiem Siostry Urszuli, a samo przesłanie nie było pożegnaniem, lecz zachętą do kontynuowania misji, którą Siostra wybrała. Spektakl niezwykle wzruszający i pełen pięknych momentów, poruszających serca widzów, w każdym geście i dźwięku budował niepowtarzalną atmosferę piękna.
…i wreszcie nadszedł czas na podziękowania i życzenia nie tylko od Mieszkańców i Personelu. Swą obecnością zaszczycili nas Burmistrz Zdun – Tomasz Chudy, Proboszcz zdunowskiej Parafii – k. Krzysztof Śliczny, wraz z wikarym – ks. Mariuszem, o. Tobiasz, P. Elżbieta Kurkiewicz, Dyrektor DPS w Baszkowie – Renata Waleńska wraz z zastępcą Dyrektora – Krzysztofem Szczotką, Kierownik WTZ w Krotoszynie – Paweł Kaczmarek i wiele, wiele innych osób, które te chwile spędzić chcieli wraz z Siostrą Urszulą. Pan Burmistrz w imieniu całej społeczności zdunowskiej, podziękował Siostrze Urszuli za pracę, która często wykraczała poza obowiązki codzienne, służbę na rzecz potrzebującym, za uśmiech w trudnych chwilach, za słowa otuchy w momencie potrzeby. Niech ten czas zmiany będzie okazją do nowych spotkań, do poznania nowych serc, do dzielenia się swoją mądrością i doświadczeniem.
…a my, dziękujemy Siostrze za wszystko i wdzięczni jesteśmy za to, kim dla nas byłaś. Niech Twoja droga będzie pełna Bożego Błogosławieństwa i niech każdy dzień przynosi Ci radość służby i spełnienie.
Renowacja Ślubów Świętych Sióstr w naszym Domu
Choć historia Zwiastowania wydarzyła się ponad dwa tysiące lat temu jej przesłanie jest czasem do głębokiej refleksji. 8 kwietnia 2024r., w uroczystość Zwiastowania Pańskiego s. Urszula, s. Genowefa, s. Halina, s. Teresa, s. Mirosława, s. Monika, odnowiły swoje śluby święte. Uroczystej Mszy św. przewodniczył proboszcz zdunowskiej parafii ks. Krzysztof Śliczny oraz o. Tobiasz.
Wspaniała uroczystość rozpoczęła się uroczystą Mszą św., podczas której Siostry, tak jak Maryja ponowiły swoje osobiste, intymne „FIAT” wobec Jezusa Chrystusa – swojego Oblubieńca. W czasie Mszy św., każda z sióstr, w ciszy, odczytała akt ponowienia ślubów, tym samym potwierdziła przynależność do Jezusa. Liturgia ta była celebracją pełną radości i nadziei. Wszyscy wierni uczestniczący w Mszy św., okazali swoją relację z Bogiem, dziękując jednocześnie za dar życia każdej z Sióstr poprzez modlitwy, piękne pieśni i gesty liturgiczne podkreślające tajemnicę obecności Boga.
Pomieszczenie do sprawowania kultu religijnego
Na terenie Domu znajduje się pomieszczenie do sprawowania kultu religijnego, w którym odprawiane są Msze św. oraz inne okolicznościowe nabożeństwa. Pomieszczenie to jest zawsze dostępne według indywidualnych potrzeb. Ponadto mieszkańcy uczestniczą w organizowanych pielgrzymkach czy spotkaniach o różnej tematyce religijnej.
Msza święta
w Kaplicy Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo
w środy - godz. 6.30
niedzielę i uroczystości - godz. 8.30
Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny - godz. 8.00
